เพลงมาร์ชศรีสังวร เป็นมายังไง

[swo004]

เพลงมาร์ชศรีสังวร
ศรีสังวรบริการด้วยดวงใจ ห่วงใยมวลน้องพี่
สมัคสมานต่อกันฝากสัมพันธ์ไมตรี อย่ามีวันแยกแตกสลาย
เลือดเราสีเดียวกันจะรักกันจนตาย อย่ารู้คลายศรีสังวรจำให้มั่น
สวยมองเพลินสวยเกินดูเด่นกว่าใคร สดใสงามลือลั่น
ร่วมชีวิตจิตใจร่วมสายใยเดียวกัน มุ่งสร้างสรรค์บริการสดใส
พวกเราสามัคคีมุ่งภักดีรวมใจ เชิดชูไว้ซึ่งความดีศรีสังวร.....

ประวัติความเป็นมาของเพลงนี้ เล่าสู่กันฟังนะครับ
เดิมเลยก่อนที่ข้าพเจ้าจะเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลนี้ก็มีเพลงนี้ร้องกันอยู่แล้ว กว่าสิบปีมาแล้วละครับ ส่วนก่อนมานานเท่าไรคงต้องถามคนที่เก่า ๆ กว่ารุ่นข้าพเจ้า แต่เนื้อเพลงจะแตกต่างกว่านี้พอสมควร ใช้ร้องกันในงานกีฬาสี เปิดเสียงตามสายทั่วไป ผู้แต่งเดิมก็ไม่ทราบว่าเป็นท่านใด (หรือถ้าท่านใดมีข้อมูลก็มาเล่าสู่กันฟังนะครับ) หลังจากข้าพเจ้ามาทำงานในโรงพยาบาลนี้ไม่กี่ปี ประมาณปี ๒๕๓.. โรงพยาบาลของเราจัดอบรมโอดี โดยไปจัดอบรมกันที่เชียงใหม่ไปกันหลายรุ่นรวมแล้วไปกันทั้งหมดโรงพยาบาล โดยมีท่านผู้อำนวยการประวิทย์ หาเรือนศรี ของเราเป็นแม่งาน ก็ได้มีการนำเพลงนี้มาปัดฝุ่น (ของเก่าๆ จะมีฝุ่นจับ) เพื่อใช้ในการอบรมและเป็นเพลงประจำโรงพยาบาลของเราด้วย ข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสใช้ความสามารถทางดนตรีอันน้อยนิดที่มี ร่วมกับคุณพี่กิตติ คล้ายบุญ ที่ช่วยปรับปรุงเนื้อเพลงจากของเดิมมาเป็นตามที่ได้ฟังกันอยู่นี่แหละครับ ส่วนตัวข้าพเจ้าก็รับหน้าที่เรียบเรียงดนตรีขึ้นมาใหม่ หลังจากทำดนตรีเสร็จแล้วก็ได้รับความร่วมมือร่วมใจจากพี่น้องชาวศรีสังวรของเราในตอนนั้นนั่นแหละครับมาช่วยกันร้อง เห็นไหมครับไม่ต้องใช้ทรัพยากรจากภายนอกเลยครับ เท่าที่จำได้ในส่วนนักร้องก็มี พี่ปุ๊สมปอง ตันเจริญ พี่ต๋อยวันทิพย์ ชมกลิ่น พี่เจี๊ยบวนิชา เรือนคำ พี่กบภานี เภาหว่าง ....และพี่ๆ อีกหลายคน เกือบๆ ยี่สิบ ต้องขออภัยที่จำได้ไม่ครบ มาช่วยกันร้อง เราบันทึกเสียงกัน ณ ห้องบันทึกเสียงที่ได้มาตรฐาน ก็....ห้องประชุมตึกอำนวยการเดิมของเราเองนี่แหละครับ หลังจากที่ได้ฝึกร้องกันพอสมควรก็ไม่นานหรอกครับ ก็จับนักร้องเกือบๆ ยี่สิบที่ว่ายัดเข้าห้องอัด บรรยากาศตอนนั้นก็สนุกสนาเฮอาตามประสาพี่น้อง แต่ก็ทรมานนิ๊ดนึงตรงที่บรรดานักร้องทั้งหลายรวมทั้งซาวด์เอ็นจิเนียร์(ข้าพเจ้าเอง..อิๆ ๆ) ต้องทนกับความร้อนและอึดอัดกันพอสมควรเพราะเราต้องปิดแอร์ร้องเพลงกัน เนื่องจากแอร์มันดังอ่ะครับเสียงแอร์จะรบกวนการบันทึกเสียง ก็ต้องร้องกันหลายสิบเที่ยวเหมือนกันครับแต่ก็ไม่มีใครบ่นตั้งอกตั้งใจร้องกันจนได้เป็นเพลงที่เราฟังกันอยู่ทุกวันนี่แหละครับ
ขอย้ำนะครับเอามาเล่าสู่กันฟังเตือนความจำตามประสาที่ว่า..ของกินไม่ได้กินมันจะเน่า เรื่องเก่าไม่ได้เล่ามันจะลืม...ไม่ได้มีเจตนาหรือประสงค์อื่นใดนะครับ ขอบคุณครับ
ภัทรวรรธน์ ศรีนิติพัฒน์

[ado002]

เพลงโรงพยาบาลศรีสังวร ถ้าผมจำไม่ผิด เพลงนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี 2528-2529 ช่วงที่เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลหลายท่านได้ไปเรียนต่อที่ มสธ. น่าจะเป็นคุณสมปอง ตันเจริญ และกลุ่มนักร้องของโรงพยาบาล เป็นหัวหน้าทีมในการนำเพลงของ มสธ. มาเป็นต้นฉบับในการแต่งเพลงนี้ และเป็นเพลงที่จำเนื้อร้องได้ง่าย จึงใช้ร้องต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วย

[swo004]

ก็น่าจะเป็นตามที่ ท่าน ado002 เพราะเคยมีคนบอกว่าทำนองคล้ายจะเป็นทำนองเดียวกันกับ เพลง มสธ. ส่วนตัวก็เป็น ศิษย์ มสธ.ก็น่าจะใช่เพราะเคยฟัง แต่คงไม่เป็นกรณีที่ลอกเลียนหรือละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด เพราะจะเหมือนคงแค่ทำนองซึ่งจะเป็นลักษณะทำนองเพลงไทยเดิมเอามาแต่งเนื้อเข้าไปเท่านั้นเอง...ขอบคุณท่าน ado002 อีกครั้ง อายุเพลงนี้ก็ไม่น่าจะต่ำกว่า 20 ปี รวมตั้งแต่เดิม
เออแล้วยังมีเพลง "ตามรอยท่านเจ้าคุณฯ" ยังพอจำกันได้ไหมครับ ?
และเร็วๆ นี้ จะมีเพลงใหม่เนื่องในโอกาส ครบรอบ 60 ปี ศรีสังวรฯ ชาวศรีสังวรคงทราบกันแล้วนะครับว่าปีนี้ครบ 60 ขวบปีแล้วสำหรับโรงพยาบาลของเรา เพลงใหม่ที่ว่านี้ก็กำลังจะเข้าห้องอัดอยู่น่ะครับ....อดใจรอฟังกันนะครับ

[ado001]

ดีจังเลยที่พวกเราช่วยกันนำความทรงจำที่ผ่านมา เอามาเล่าสู่กันฟัง คนที่เข้ามาใหม่ ๆ จะได้ทราบความเป็นมา และจะได้ซาบซึ้งกับเนื้อหาของเพลงด้วย

รู้สึกว่าผู้เขียนคำร้องมีความรู้สึกที่ดีมาก ๆ กับความเป็นผู้ให้บริการ และเขียนเพลงออกมาจากใจ
หากพวกเราชาวศรีสังวร มีเพลงนี้อยู่ประจำใจ ตลอดเวลา ตราบใดที่ยังเป็นชาวศรีสังวร
ความรู้สึก ความรัก ความสามัคคี ความพร้อมบริการ คงอยู่ในใจพวกเราเสมอ และแสดงออกมาเป็นพฤติกรรมของพวกเรา จะเอา HA หรือ สมรรถนะหลักอะไรมาจับ พวกเราก็สอบผ่านหมดแน่ ๆ
ก็ได้ชวนพวกเราร่วมกันร้องเพลงมาร์ชศรีสังวรนี้ด้วยนะคะ ตอนจัดประชุมโครงการน้อมนำเศรษฐกิจพอเพียง สู่การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน เพราะสถานการณ์ตอนนี้ต้องการความร่วมแรงร่วมใจมาก ๆ เลย
พวกเราช่วยกันทำวิสัยทัศน์ รพ. คือ ทำให้เป็น[b]โรงพยาบาลที่มีคุณภาพ ได้มาตรฐาน ผู้รับบริการพอใจ + ( ผู้ให้บริการก็พอใจและมีความสุข ) + (ด้วยวิถีแบบพอเพียง ) [/b] กันด้วยนะคะ

[ict001]

Up